Hoe maken we het mogelijk dat de armen kunnen voortbestaan zonder het principe ‘geen baan, geen eten’?
Het basisinkomen-in-natura
Margreet de Heer, Wereldheerschappij in beeld
Om onafhankelijk te worden van het principe ‘geen baan, geen eten’ moeten wereldwijd alle armen en werklozen vóór hun dertigste levensjaar beschikken over een basisinkomen-in-natura, t.w. een schuldenvrije woning en levenslang gratis voedsel, kleding en energie.
Alleen dan worden ze onafhankelijk van het principe ‘geen baan, geen eten’ of sociale voorzieningen. We moeten van ‘geen baan, geen eten’ naar ‘geen baan en toch een fatsoenlijk bestaan’, precies het tegenovergestelde.
Om alle werklozen een fatsoenlijk en menswaardig leven te bieden, moeten we onze toekomstige steden niet langer laten bouwen door op winst gerichte projectontwikkelaars, multinationals en banken, die alleen maar zorgen voor een schulden-economie, bankencrises en onbetaalbare woningen, maar door de ongeschoolde armen zelf, die na 2 á 3 jaar onbetaald werken aan zo’n stad worden beloond met zo’n basisinkomen-in-natura. Het geld dat we momenteel besteden aan ontwikkelingswerk kan dan gebruikt worden om de bouw van deze steden mee voor te financieren. Dit basisinkomen-in-natura is het enige vreedzame alternatief voor het huidige kapitalisme, socialisme of communisme. Naast de wereldwijde armoede stopt dan tevens de alsmaar toenemende vluchtelingenstroom.
Piramidesteden
Margreet de Heer, Wereldheerschappij in beeld
Met de naoorlogse manier van stedenbouw zal dat nooit lukken, want die kunnen alleen worden gebouwd met geschoolde arbeiders, die in loondienst zijn van projectontwikkelaars, multinationals en banken. Om met ongeschoolde arbeiders steden te kunnen bouwen moeten we naar een nieuwe vorm van stedenbouw. Deze steden moeten snel en makkelijk door ongeschoolde arbeiders aan de lopende band gemaakt kunnen worden, net als auto’s in de auto-industrie. De steden moeten daarvoor geheel gelegoliseerd worden. Ook moet ons voedsel niet meer dagelijks uit alle hoeken van de wereld komen, maar op loopafstand. We moeten naar het bouwen van compacte piramidesteden met lokale stadslandbouw.
Geheel kostendekkend door verkoop resterende woningen
Een piramidestad met bijvoorbeeld 100.000 inwoners heeft 30.000 woningen en 3 miljoen m2 oppervlakte voor functies als winkelen, ziekenhuizen, bedrijven, enz. Als bijvoorbeeld met 15.000 werklozen zo’n stad kan worden gebouwd, en deze armen zijn beloond met een gratis basisinkomen-in-natura, dan blijven er nog 15.000 woningen over die kunnen worden verkocht en 3 miljoen m2 functies die kunnen worden verhuurd. De kosten van de woningen en de verhuur van de functies zullen dan heel laag zijn, omdat de grondkosten nihil zullen zijn met 5 m2 grond per woning van 100 m2, alsmede geen loonkosten of winst van projectontwikkelaars, grote aannemers en banken. De koopwoningen kunnen dan verkocht worden voor een zodanige prijs, dat alle kosten gedekt zijn, inclusief het eventueel geleende geld voor bed-brood-bad tijdens de bouwperiode. Het kost dan niemand wat.
In Nederland zouden de resterende koopwoningen momenteel verkocht kunnen worden voor gemiddeld E 98.000, ofwel E 450.- per maand bankkosten. Voor die prijs hebben ze dan een 4 kamer-woning, aanzienlijk minder dan de woningen van projectontwikkelaars, grote aannemers en banken, die vaak voor het dubbele verkocht worden. De 3 miljoen m2 functies zijn dan vrijwel gratis en kan de gemeenschap vrij verhuren.
Naarmate er door de mechanisering, digitalisering en robotisering minder werklozen nodig zijn om zo’n stad te bouwen, zullen de verkoopkosten lager liggen.